מושי מיט קיילי גייען אין באנק
בזעהשי"ת
מושי מיט קיילי.
מושי מיט קיילי זענען אזוווווווווווי העפי.
מושי מיט קיילי זענען די גליקליכסטע אין די גאנצע וועלט.
מושי מיט קיילי ווייסן אפילו נישט אז ס'איז דא א וועלט.
מושי מיט קיילי האבן פאריגע וואך חתונה געהאט.
מושי איז קלענער, און קיילי איז גרעסער.
מושי איז שנעלער, און קיילי איז שטייטער.
מושי רעדט העכער, און קיילי רעדט שטילער.
אבער ווילסט עפעס וויסן? מושי מיט קיילי ווייסן עס אפילו נישט. ווייסט פארוואס? ווייל מושי מיט קיילי זענען אזווווווווי העפי, אז סיגייט זיי נישט אן. באריכאשעם אז אונז האבן צוזאמען חתונה געהאט.
מושי מיט קיילי מאכו יעצט א לעבן.
מושי מיט קיילי האבן יעצט א באלל.
מושי מיט קיילי ענדזשויען זיך אזוי שטארק.
מושי מיט קיילי ציילן יעצט זייער דרשה געשאנק געלט.
עווענטועל וועלן די חשבונות פארבלייבן אויף זיין פיקל. און ער וועט דאס טאן מן הסתם ביי די הכנות אין ביהמ"ד, איבערלאזנדיג די באנק'ס קרעדיט קארד אפפער'ס ליגן אינעם אשר יצר פאפיר האלטער, און א צווייטער איד וועט זיך דערמיט מחי-ה זיין אויף אויפצושרייבן א טעלעפאון נומער פון א מעסעדזש וואס ער הערט אויפן טעלעפאון אויך ביי די הכנות.
אבער איצט, אין די געלענצענדע האניג-לבנה טעג, איז דאס אן אפגעשמועסטע עווענט, וועלכער מען לאזט שפעציעל איבער אויף נאכן שינת צהרים.
אויפן בלוי-געבלומטן-טישטוך באדעקטן טיש האט זי הארציג צוגעגרייט סענדוויטש קוקי'ס (ווייל ער האט דאס ליב) און קיפעלעך (ווייל זי האט דאס ליב). קאלא סאדע (ווייל ער האט דאס ליב) און אראנדזש דזשוס (ווייל זי האט דאס ליב). למעשה עסט ער נאר די קיפעלעך און טרינקט נאר די אראנדזש דזשוס.
מיט שיינע נאסע פיאה'קעלעך, נייע טורבאן, אויסגשלאפענע פנימ'ער, און שמייכל-אויסגעצויגענע לעפצן, זעצט מען זיך צום טיש, און מען הייבט אן ארויסלייגן אויפן טיש אלע פארשוויצטע דרשה געשאנק ענוועלאופס פונעם בעקיטש-קעשענע. און זיבל-לאכעדיגערהייט (פרעג נישט פארוואס) הייבט מען אן דעם ציילונג פראצעס.
אקעי לעטס סי, פראם הו איז דיס וואן?..... לעמי ריעד וואט איט סעיס... "מזל טוב מזל טוב, לאטס אוו נאחעס ווישעס טאנטע בעילע ענד פעטער מרדכי יוקל"....... וויפיל?.... עיטין דאללערס..... סאו נייס...
קאנווערט נאך קאנווערט. דאללאר נאך דאללאר. טאנטא'ס, באטשי'ס, נעיני'ס. אונגארישע, פוילישע, אמעריקאנער. קארגע און שפענדערס. רייכע און ארימע. יעדער האט זיך משתתף געווען זה בכה וזה זכה, פארברייטערנדיג דעם שוין אזוי אויך ברייטן שמייכל אויף די לעפצן פונעם ניי פארפאלק וועלכע פרובירט זיך איינצוגלידערן אינעם נייעם לעבנס שטייגער. 'ער' טאפט נאך אלע וויילע די רויטע אריינגעדריקטע ליניע פונעם שטריימל אויפן שטערן, און 'זי' פרובירט א גאנצע צייט באקוועם צו מאכן דאס צודעק אויפן ניי אפגעשוירענעם קעפל. (עס קראצט הא?... נו, נישקשה, וועלקאם טו דע קלאב, איך שפיר עס שוין דערזייט די דריי יאר)....
***
איים טעלינג יו, לייג עס אין גמ"ח" לאזט די שוויגער הערן איר מיינונג ביי נאכטמאהל, "טאטי לייגט אויך נאר דארט. איטס סעיף, נאובאדי נאוס אבאוט איט, די גאווערמענט דאסענט נאו אבאוט איט סאו יו קען רואיג העוו די סחורה" טענה'ט זי בעת זי דרייט פלינק איבער די געפרעגלטע שניצל אינעם פאן. "ענד, יו העוו עי מצוה אן די סייד אלסא" פארענדיגט זי צו אריינווישנדיג די אויליגע הענט אינעם אויסגעריבענעם שירצל.
"אבער מושי האט א חבר וואס קען די זאכן" טענה'ט זי צוריק צו די מאמע, בעת ער קוקט אריין אינעם זופ טעללער מיט א רויען שמייכל, האלב שטאלץ האלב שעמעוודיג. "און יענער זאגט אז נאר די באנק איז גוט" פארענדיגט זי קוקנדיג צו מושי'ן ווי צו בעטן חיזוק.
זי די אלטע, איז שוין קענטיג עקספיריענסד אין די זאכן, ס'איז נאך אלעם נישט דאס ערשטע קינד. "נו טוטס וויאזוי עטס פארשטייטס" זאגט זי רעזיגנירטערהייט צוזאמקנייטשנדיג דעם שמוציגן שירצל, געבנדיג דערמיט נאך א וויש אפ די נאסע קאונטער.
מושי'ס חבר, כ'מיין חבר.... זיין עידזש. 'הערש יואל', א רבי'שער מיט א רויט בלאנדע בארד, א הויכן היט, א שווארצן רעקל אן א דיזיין, און העל-גאלד'ענע ביי-פאקעל גלעזער. ער 'פארשטייט'. אייביג ווייסט ער נאכצוזאגן סטאטיסטיקס, ער זאגט אז עס קומט פונעם וואל-סטריט זשורנאל, גיי לייקן. צו מאכן זאכן מער זיכער, ווארפט ער שטענדיג אריין אפאר ענגלישע ווערטער, און דאן איז שוין נישטא קיין ספק אין זיינע ווערטער. ער איז שטענדיג ביזי מיט פראפעטי'ס, ליען'ס, לאוענ'ס, פארקלאוזשער'ס..... בקיצור, ער 'קען זיך אויס'.
נו, אז מושי וויל וויסן וואס צו טון מיטן געלט גייט ער פרעגן דעם "פארשטיי'ער". ער ווייסט אים וואו צו טרעפן. עלף אזייגער זיצט ער מיט א ספר ביי טיש, מיט די נאסע פיאות צוזאמגדרייט פיצי זיך אנהאלטנדיג אויף די הענטלעך פון די גלעזער, א ווארימע קאווע, שפילנדיג מיטן פאלם-פיילאט אין די הענט.
נאך בעפאר מושי פארענדיגט מיט די פראגע צו ער זאל לייגן דאס געלט אין דער באנק אדער אין גמ"ח, האט 'הערש יואל' שוין דעם ענטפער. בעת מושי פרעגט נאך שאקלט ער שוין מיטן קאפ אויף 'ניין' קנייטשנדיג מיט ביטול די שטערן, דריקנדיג שטארק מיטן אונטערשטן ליפ אויפן אויבערשטן ליפ, "טאטש נישט די גמ"ח בשום אופן" רופט ער אויס זיכער, "די דערלייגסט יעדן טאג". סטאטיסטיקס זאגן אז סיקסטי ניין פראצענט אמעריקענס וואס לייגן דאס געלט אין די באנק האבן א עיטי סיקס פראצענט סוקסעס רעיט.... ווערסעס עלעווען פראצענט וואס לייגן דאס געלט אין פרייוועט אינסטיטושאנס..... (אז וואס???).....
מושי דארף נישט מער. ער פארשטייט נישט פונקטליך וואס ער רעדט, אבער ער זאגט דאך עפעס אין ענגליש...
"אין די באנק מאכסטו געלט און דו טוסט גארנישט, עס וואקסט פון זיך אליינס" ענדיגט צו 'הערש יואל'.
מושי פרובירט טענה'ן אז עס שאדט פאר די שטאטישע סחורה, אבער 'הערש יואל' מאכט עס אוועק, "ס'איז מאוסט אף די טיים נישט קיין פראבלעם" טענה'ט ער, "מ'מעג האבן עפעס..... נאכדערצו אויב.... זאג דיין ווייב איז שוין פרעגנענט??"....
מושי פארויטלט זיך, דרייט מיטן מויל, ציט מיט די אקסלען, ווי צו זאגן "כ'האב נאכנישט געהאט קיין שאנס"....
בקיצור. אז 'הערש יואל' זאגט, איז דאך נישט שייך טענה'ן. העי, ער קען ענגליש.
***
בענקער: (שמייכלט) גוד עפטערנאאן גייס, מיי נעים איז 'דעבבי העללען', סאו האו קען איי העלפ יו טודעי?
מושי: (האקט איבער) ווי ניד עי באנק אקאונט......
קיילי: (שעמט זיך) היי, ווי וואד לייק טו אופען עי בענק אקאונט....
בענקער: אה שור.... ווי קען דא דעט פאר יו..... ענד וואט אקאונט דו יו ניד, עי טשעקינג אר עי סעיווינגס?....
מושי: טו פּוט אין מאני.......
קיילי: (קוקט אראפ אויפן טיש).....
בענקער: אלל רייט, איי טינק ווי וויל אופען עי טשעקינג אקאונט פאר יו....
מושי: איז דעט אלסא עי 'קעשינג' אקאונט?...... קען ווי טעיק אוט אלסא קעש?..... ביקאס סאמטיימס....
בענקער: (????).....
קיילי: (וויל וויינען).......
בענקער: אםםםםם....... וואט דו יו מיען?.... יעס אף קורס יו קען טעיק אוט קעש.....
מושי: אה, אקעי. נאו ביקאס די כולל געלט איז....
קיילי: (קוקט שטרענג)....
מושי: (שטיל)....
בענקער: אקעי גייס, אין ארדער פאר יו טו אופען דיס אקאונט יו וויל ניד טו העוו עטליעסט האנדערט דאללערס טו סטארט....
מושי: (האקט איבער) ווי העוו מארר..... ווי העוו פראם אוער וועדינג....
בענקער: אה... ארר יו ניולי וועדס???!!!!......
מושי: (פארשטייט נישט)....
קיילי: (שמייכלט) יעס, ווי דזשאס גאט מעריד לעסט וויעק....
בענקער: (קענטיג זייער פרייליך) אהההה... ק-א-נ-ג-ר-ע-ט-ש-ו-ל-ע-י-ש-א-נ-ס!!!!!..... דעטס סאו עקסייטינג.....
מושי: (כאפט שוין, שמייכלט).....
קיילי: (שאקלט מיטן קאפ) טענק יו....
(חסורי מחסרי: צוליב די פריוואטקייט פון די אינפארמאציע זענען די שאלות פון פערזענליכע אינפארמאציע ווי: נעמען, אדרעסן, סאושעל סעקיוריטי נומער, אד"ג ארויסגענומען געווארן. ואתכם המחילה).
בענקער: אקעי לעטס סי, סאו ארר יו גייס ווארקינג?....
קיילי: איי עם ווארקינג....
מושי: אנלי טילל די בעבי....
בענקער: אה... ענד יו ארר אין קאלעדזש?....
מושי: מי? עםםםם..... יעס איי טינק איי סטיל העוו די קאלעדזש פראגראם....
בענקער: אה דעטס וואנדערפול! וואט ארר יו לערנינג?....
מושי: (?????).....
קיילי: (נערוועז) זי פרעגט וואס דו לערנסט....
מושי: עםםםם..... איים לערנינג...... די.... איים לערנינג די בייבל....
בענקער: (????).....
קיילי: (שוויצט) הי איז לערנינג די תלמוד.....
בענקער: אהההה..........
בענקער: (צו קיילי) ענד וואט איז יור מעידען נעים מאדאם?....
מושי: (צום ווייב) וואס מיינט מעידען? די מעדיקעיד נאמען?.....
קיילי: ניין, ס'מיינט די מיידל נאמען......
מושי: אה, נאו, היר נעים איז נאאו דע סעים עס מיין, ביי אסס דע נעים גאוס טו דע מען.....
בענקער: דו יו העוו עני קרעדיט ארר דעביט קארדס?.....
מושי: קארדס?.... איי העוו עי בענעפיט קארד.....
בענקער: אה... נאו דעט... דעט וואונט העלפ.....
***
- אינגערמאן, איר האט נישט געשריבן דעם דאטום אויפן טשעק.....
- איך האב נישט?... אודאי האב איך, דא.....
- וואו?...... אה... אבער דא באלאנגט דער סכום....
ס'איז לוסטיג לעבעדיג, ס'איז דא א טשעק בוך..... מ'שרייבט טשעק'ס אויף רעכטס און לינקס. מ'טיילט צדקה פאר יעדן מוסד, ארגעניזאציע, ארימאן. איי געלט?.... נו, ס'איז דאך דא א טשעק בוך.
הונדערט דאללאר פאר די תלמוד תורה, א טשעק. פינף'זיבעציג דאללאר די גראסעריי, א טשעק. פופציג דאללאר די ישיבה גדולה, א שטעק. פינף און פערציג דאללאר די טעלעפאון, א טשעק. דרייסיג דאללאר די נייע עיר פיעס, א טשעק. צוואנציג דאללאר דעם טיי אווענט, א טשעק. צען דאללאר די דעלי, א טשעק. אכט דאללאר פאר פרישטאג, א טשעק. פיר דאללאר פאר לאנטש, א טשעק. צוויי דאללאר דעם שנארער, א טשעק. פופציג סענט די קאווע....... אאאאאאאאאפפפס!...... די מאשין נעמט נישט אן קיין טשעקס???!!!......
מושי מיט קיילי.
מושי מיט קיילי זענען אזוווווווווווי העפי.
מושי מיט קיילי זענען די גליקליכסטע אין די גאנצע וועלט.
מושי מיט קיילי ווייסן אפילו נישט אז ס'איז דא א וועלט.
מושי מיט קיילי האבן פאריגע וואך חתונה געהאט.
מושי איז קלענער, און קיילי איז גרעסער.
מושי איז שנעלער, און קיילי איז שטייטער.
מושי רעדט העכער, און קיילי רעדט שטילער.
אבער ווילסט עפעס וויסן? מושי מיט קיילי ווייסן עס אפילו נישט. ווייסט פארוואס? ווייל מושי מיט קיילי זענען אזווווווווי העפי, אז סיגייט זיי נישט אן. באריכאשעם אז אונז האבן צוזאמען חתונה געהאט.
מושי מיט קיילי מאכו יעצט א לעבן.
מושי מיט קיילי האבן יעצט א באלל.
מושי מיט קיילי ענדזשויען זיך אזוי שטארק.
מושי מיט קיילי ציילן יעצט זייער דרשה געשאנק געלט.
עווענטועל וועלן די חשבונות פארבלייבן אויף זיין פיקל. און ער וועט דאס טאן מן הסתם ביי די הכנות אין ביהמ"ד, איבערלאזנדיג די באנק'ס קרעדיט קארד אפפער'ס ליגן אינעם אשר יצר פאפיר האלטער, און א צווייטער איד וועט זיך דערמיט מחי-ה זיין אויף אויפצושרייבן א טעלעפאון נומער פון א מעסעדזש וואס ער הערט אויפן טעלעפאון אויך ביי די הכנות.
אבער איצט, אין די געלענצענדע האניג-לבנה טעג, איז דאס אן אפגעשמועסטע עווענט, וועלכער מען לאזט שפעציעל איבער אויף נאכן שינת צהרים.
אויפן בלוי-געבלומטן-טישטוך באדעקטן טיש האט זי הארציג צוגעגרייט סענדוויטש קוקי'ס (ווייל ער האט דאס ליב) און קיפעלעך (ווייל זי האט דאס ליב). קאלא סאדע (ווייל ער האט דאס ליב) און אראנדזש דזשוס (ווייל זי האט דאס ליב). למעשה עסט ער נאר די קיפעלעך און טרינקט נאר די אראנדזש דזשוס.
מיט שיינע נאסע פיאה'קעלעך, נייע טורבאן, אויסגשלאפענע פנימ'ער, און שמייכל-אויסגעצויגענע לעפצן, זעצט מען זיך צום טיש, און מען הייבט אן ארויסלייגן אויפן טיש אלע פארשוויצטע דרשה געשאנק ענוועלאופס פונעם בעקיטש-קעשענע. און זיבל-לאכעדיגערהייט (פרעג נישט פארוואס) הייבט מען אן דעם ציילונג פראצעס.
אקעי לעטס סי, פראם הו איז דיס וואן?..... לעמי ריעד וואט איט סעיס... "מזל טוב מזל טוב, לאטס אוו נאחעס ווישעס טאנטע בעילע ענד פעטער מרדכי יוקל"....... וויפיל?.... עיטין דאללערס..... סאו נייס...
קאנווערט נאך קאנווערט. דאללאר נאך דאללאר. טאנטא'ס, באטשי'ס, נעיני'ס. אונגארישע, פוילישע, אמעריקאנער. קארגע און שפענדערס. רייכע און ארימע. יעדער האט זיך משתתף געווען זה בכה וזה זכה, פארברייטערנדיג דעם שוין אזוי אויך ברייטן שמייכל אויף די לעפצן פונעם ניי פארפאלק וועלכע פרובירט זיך איינצוגלידערן אינעם נייעם לעבנס שטייגער. 'ער' טאפט נאך אלע וויילע די רויטע אריינגעדריקטע ליניע פונעם שטריימל אויפן שטערן, און 'זי' פרובירט א גאנצע צייט באקוועם צו מאכן דאס צודעק אויפן ניי אפגעשוירענעם קעפל. (עס קראצט הא?... נו, נישקשה, וועלקאם טו דע קלאב, איך שפיר עס שוין דערזייט די דריי יאר)....
***
איים טעלינג יו, לייג עס אין גמ"ח" לאזט די שוויגער הערן איר מיינונג ביי נאכטמאהל, "טאטי לייגט אויך נאר דארט. איטס סעיף, נאובאדי נאוס אבאוט איט, די גאווערמענט דאסענט נאו אבאוט איט סאו יו קען רואיג העוו די סחורה" טענה'ט זי בעת זי דרייט פלינק איבער די געפרעגלטע שניצל אינעם פאן. "ענד, יו העוו עי מצוה אן די סייד אלסא" פארענדיגט זי צו אריינווישנדיג די אויליגע הענט אינעם אויסגעריבענעם שירצל.
"אבער מושי האט א חבר וואס קען די זאכן" טענה'ט זי צוריק צו די מאמע, בעת ער קוקט אריין אינעם זופ טעללער מיט א רויען שמייכל, האלב שטאלץ האלב שעמעוודיג. "און יענער זאגט אז נאר די באנק איז גוט" פארענדיגט זי קוקנדיג צו מושי'ן ווי צו בעטן חיזוק.
זי די אלטע, איז שוין קענטיג עקספיריענסד אין די זאכן, ס'איז נאך אלעם נישט דאס ערשטע קינד. "נו טוטס וויאזוי עטס פארשטייטס" זאגט זי רעזיגנירטערהייט צוזאמקנייטשנדיג דעם שמוציגן שירצל, געבנדיג דערמיט נאך א וויש אפ די נאסע קאונטער.
מושי'ס חבר, כ'מיין חבר.... זיין עידזש. 'הערש יואל', א רבי'שער מיט א רויט בלאנדע בארד, א הויכן היט, א שווארצן רעקל אן א דיזיין, און העל-גאלד'ענע ביי-פאקעל גלעזער. ער 'פארשטייט'. אייביג ווייסט ער נאכצוזאגן סטאטיסטיקס, ער זאגט אז עס קומט פונעם וואל-סטריט זשורנאל, גיי לייקן. צו מאכן זאכן מער זיכער, ווארפט ער שטענדיג אריין אפאר ענגלישע ווערטער, און דאן איז שוין נישטא קיין ספק אין זיינע ווערטער. ער איז שטענדיג ביזי מיט פראפעטי'ס, ליען'ס, לאוענ'ס, פארקלאוזשער'ס..... בקיצור, ער 'קען זיך אויס'.
נו, אז מושי וויל וויסן וואס צו טון מיטן געלט גייט ער פרעגן דעם "פארשטיי'ער". ער ווייסט אים וואו צו טרעפן. עלף אזייגער זיצט ער מיט א ספר ביי טיש, מיט די נאסע פיאות צוזאמגדרייט פיצי זיך אנהאלטנדיג אויף די הענטלעך פון די גלעזער, א ווארימע קאווע, שפילנדיג מיטן פאלם-פיילאט אין די הענט.
נאך בעפאר מושי פארענדיגט מיט די פראגע צו ער זאל לייגן דאס געלט אין דער באנק אדער אין גמ"ח, האט 'הערש יואל' שוין דעם ענטפער. בעת מושי פרעגט נאך שאקלט ער שוין מיטן קאפ אויף 'ניין' קנייטשנדיג מיט ביטול די שטערן, דריקנדיג שטארק מיטן אונטערשטן ליפ אויפן אויבערשטן ליפ, "טאטש נישט די גמ"ח בשום אופן" רופט ער אויס זיכער, "די דערלייגסט יעדן טאג". סטאטיסטיקס זאגן אז סיקסטי ניין פראצענט אמעריקענס וואס לייגן דאס געלט אין די באנק האבן א עיטי סיקס פראצענט סוקסעס רעיט.... ווערסעס עלעווען פראצענט וואס לייגן דאס געלט אין פרייוועט אינסטיטושאנס..... (אז וואס???).....
מושי דארף נישט מער. ער פארשטייט נישט פונקטליך וואס ער רעדט, אבער ער זאגט דאך עפעס אין ענגליש...
"אין די באנק מאכסטו געלט און דו טוסט גארנישט, עס וואקסט פון זיך אליינס" ענדיגט צו 'הערש יואל'.
מושי פרובירט טענה'ן אז עס שאדט פאר די שטאטישע סחורה, אבער 'הערש יואל' מאכט עס אוועק, "ס'איז מאוסט אף די טיים נישט קיין פראבלעם" טענה'ט ער, "מ'מעג האבן עפעס..... נאכדערצו אויב.... זאג דיין ווייב איז שוין פרעגנענט??"....
מושי פארויטלט זיך, דרייט מיטן מויל, ציט מיט די אקסלען, ווי צו זאגן "כ'האב נאכנישט געהאט קיין שאנס"....
בקיצור. אז 'הערש יואל' זאגט, איז דאך נישט שייך טענה'ן. העי, ער קען ענגליש.
***
בענקער: (שמייכלט) גוד עפטערנאאן גייס, מיי נעים איז 'דעבבי העללען', סאו האו קען איי העלפ יו טודעי?
מושי: (האקט איבער) ווי ניד עי באנק אקאונט......
קיילי: (שעמט זיך) היי, ווי וואד לייק טו אופען עי בענק אקאונט....
בענקער: אה שור.... ווי קען דא דעט פאר יו..... ענד וואט אקאונט דו יו ניד, עי טשעקינג אר עי סעיווינגס?....
מושי: טו פּוט אין מאני.......
קיילי: (קוקט אראפ אויפן טיש).....
בענקער: אלל רייט, איי טינק ווי וויל אופען עי טשעקינג אקאונט פאר יו....
מושי: איז דעט אלסא עי 'קעשינג' אקאונט?...... קען ווי טעיק אוט אלסא קעש?..... ביקאס סאמטיימס....
בענקער: (????).....
קיילי: (וויל וויינען).......
בענקער: אםםםםם....... וואט דו יו מיען?.... יעס אף קורס יו קען טעיק אוט קעש.....
מושי: אה, אקעי. נאו ביקאס די כולל געלט איז....
קיילי: (קוקט שטרענג)....
מושי: (שטיל)....
בענקער: אקעי גייס, אין ארדער פאר יו טו אופען דיס אקאונט יו וויל ניד טו העוו עטליעסט האנדערט דאללערס טו סטארט....
מושי: (האקט איבער) ווי העוו מארר..... ווי העוו פראם אוער וועדינג....
בענקער: אה... ארר יו ניולי וועדס???!!!!......
מושי: (פארשטייט נישט)....
קיילי: (שמייכלט) יעס, ווי דזשאס גאט מעריד לעסט וויעק....
בענקער: (קענטיג זייער פרייליך) אהההה... ק-א-נ-ג-ר-ע-ט-ש-ו-ל-ע-י-ש-א-נ-ס!!!!!..... דעטס סאו עקסייטינג.....
מושי: (כאפט שוין, שמייכלט).....
קיילי: (שאקלט מיטן קאפ) טענק יו....
(חסורי מחסרי: צוליב די פריוואטקייט פון די אינפארמאציע זענען די שאלות פון פערזענליכע אינפארמאציע ווי: נעמען, אדרעסן, סאושעל סעקיוריטי נומער, אד"ג ארויסגענומען געווארן. ואתכם המחילה).
בענקער: אקעי לעטס סי, סאו ארר יו גייס ווארקינג?....
קיילי: איי עם ווארקינג....
מושי: אנלי טילל די בעבי....
בענקער: אה... ענד יו ארר אין קאלעדזש?....
מושי: מי? עםםםם..... יעס איי טינק איי סטיל העוו די קאלעדזש פראגראם....
בענקער: אה דעטס וואנדערפול! וואט ארר יו לערנינג?....
מושי: (?????).....
קיילי: (נערוועז) זי פרעגט וואס דו לערנסט....
מושי: עםםםם..... איים לערנינג...... די.... איים לערנינג די בייבל....
בענקער: (????).....
קיילי: (שוויצט) הי איז לערנינג די תלמוד.....
בענקער: אהההה..........
בענקער: (צו קיילי) ענד וואט איז יור מעידען נעים מאדאם?....
מושי: (צום ווייב) וואס מיינט מעידען? די מעדיקעיד נאמען?.....
קיילי: ניין, ס'מיינט די מיידל נאמען......
מושי: אה, נאו, היר נעים איז נאאו דע סעים עס מיין, ביי אסס דע נעים גאוס טו דע מען.....
בענקער: דו יו העוו עני קרעדיט ארר דעביט קארדס?.....
מושי: קארדס?.... איי העוו עי בענעפיט קארד.....
בענקער: אה... נאו דעט... דעט וואונט העלפ.....
***
- אינגערמאן, איר האט נישט געשריבן דעם דאטום אויפן טשעק.....
- איך האב נישט?... אודאי האב איך, דא.....
- וואו?...... אה... אבער דא באלאנגט דער סכום....
ס'איז לוסטיג לעבעדיג, ס'איז דא א טשעק בוך..... מ'שרייבט טשעק'ס אויף רעכטס און לינקס. מ'טיילט צדקה פאר יעדן מוסד, ארגעניזאציע, ארימאן. איי געלט?.... נו, ס'איז דאך דא א טשעק בוך.
הונדערט דאללאר פאר די תלמוד תורה, א טשעק. פינף'זיבעציג דאללאר די גראסעריי, א טשעק. פופציג דאללאר די ישיבה גדולה, א שטעק. פינף און פערציג דאללאר די טעלעפאון, א טשעק. דרייסיג דאללאר די נייע עיר פיעס, א טשעק. צוואנציג דאללאר דעם טיי אווענט, א טשעק. צען דאללאר די דעלי, א טשעק. אכט דאללאר פאר פרישטאג, א טשעק. פיר דאללאר פאר לאנטש, א טשעק. צוויי דאללאר דעם שנארער, א טשעק. פופציג סענט די קאווע....... אאאאאאאאאפפפס!...... די מאשין נעמט נישט אן קיין טשעקס???!!!......
פורסם בTuesday, July 31, 2007 בשעה 6:47 PM.
6:38 PMווען גייסטו דאס ענדיגן?
נו, זאג עפעס